ନମସ୍କାର ପାଠକ ବନ୍ଧୁ ମୋ ନାମ ଦୀପକ(ଛଦ୍ମନାମ) । ମୋର ବୟସ ବର୍ତ୍ତମାନ ୨୮ । ଆଜି ମୁଁ ମୋ ଜୀବନ ରେ ଘଟି ଯାଇଥିବା ଏକ ସତ୍ୟ ଘଟଣା କୁ ଲେଖୁଛି । ଆଶା କରେ ଆପଣ ମାନଙ୍କୁ ଏ କାହାଣୀ ଭଲ ଲାଗିବ । କଥା ହେଲା ଆଜକୁ ୨ ବର୍ଷ ତଳର ମାନେ ୨୦୧୯ ମସିହା । ମୁଁ ବାଙ୍ଗାଲୋରରେ ଗୋଟେ ବେସରକାରୀ କମ୍ପାନୀରେ କାମ କରେ । ସେଥର ପ୍ରାୟ ୨ ବର୍ଷ ପରେ ଘରକୁ ଫେରି ଥାଏ । କିଛି ଦିନ ଘରେ ରହିବା ପରେ ଭାବିଲି ମାମୁଁ ଘର ଯାଇ କିଛି ଦିନ ବୁଲି ଆସିବି । ସ୍ଥିର ହୋଇ ଥିବା ଦିନ ଯାଇ ମାମୁଁ ଘର ଯାଇ ପହଞ୍ଚି ଗଲି । ସମସ୍ତେ ମୋତେ ଦେଖି ଭାରି ଖୁସି ହେଲେ । ମୁଁ ପହଞ୍ଚୁ ପହଞ୍ଚୁ ଆଇ କେତେ କଣ ଖାଦ୍ୟ ସବୁ ବନେଇ କି ରଖି ଥିଲା ଖୁଆଇ ଦେଲା । ଠିକ ଏତିକି ବେଳେ ଗୋଟେ ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ରୁମ୍ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସିଲା । ମୁଁ ହଠାତ୍ ଚିହ୍ନି ପାରିଲିନି ତାକୁ ।
ସେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଦେଖି ଆରେ ଭାଇ ତୁ କେତେ ବେଳେ ଆସିଲୁ କହି କୁଣ୍ଢାଇ ପକାଇଲା । ଆଇ କହିଲା ଆରେ ଚିହ୍ନି ପରିଲୁନି ନ କଣ ୟାକୁ? ଆରେ ଇୟେ ପରା ଆମ ଲିସା +୩ ପରୀକ୍ଷା ସରିଲା ଯେତେବେଳେ ଛୁଟି କରିବାକୁ ଆସିଛି । ଲିସା ହେଲା ମୋ ମାଉସୀ ଝିଅ ମୋ ଠାରୁ ୬ ବର୍ଷ ଛୋଟ । ହେ ଭଗବାନ ତୁ ଲିସା ତୁ ଏତେ ବଡ ହେଇ ଗଲୁଣି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ମୁଁ କହି ଉଠିଲି । ତାପରେ ଦୁହେଁ ବସି ବେଶ୍ କିଛି ସମୟ ଗପ ମାରିଲୁ । ଦିନ ଟା ଏମିତି ସମସ୍ତଙ୍କ ସହ ଗପି ଗପି କଟିଗଲା । ରାତ୍ରୀଭୋଜନ ସମୟ ଆସିଗଲା ଲିସା ପିଲା ଦିନ ଭଳି ଜିଦ୍ କଲା ଯେ ମୁଁ ଭାଇ ସହ ଖାଇବି । ସମସ୍ତେ ଖାଇ ସାରି ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚାଲିଗଲେ । ମୁଁ ବି ଆଇ ମୋର ଶୋଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥିବା ରୁମ୍ କୁ ଗଲି ।
ଦିନ ସାରା ପୁରା ବସ ଯାତ୍ରା ସହ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହ କଥା ହେଇ ହେଇ ପ୍ରବଳ ହାଲିଆ ଆଗୁଥାଏ । ତେଣୁ ବିଛଣାରେ ଗଡିଲି ଆଉ ଟିକେ ଫୋନ୍ କୁ ବାହାର କରି ଖେଞ୍ଚାଖେଞ୍ଚି କଲି । ଏତେ ହାଲିଆ ହୋଇ ଥିବା ସତ୍ତ୍ବେ ନିଦ ଜମା ଆସୁ ନଥାଏ । ସମୟ ହେବା ପ୍ରାୟ ୧୨.୩୦ ଭାବିଲି ଯଦି ଏବେ ନ ଶୋଇବି ତାହେଲେ କାଲି ସକାଳ ଉଠିବା ଟା କଷ୍ଟ ହେଇଯିବ । ତେଣୁ ଫୋନ୍ କୁ ରଖି ଦେଇ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଶୋଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । କିଛି ସମୟ ପରେ ରୁମ ର କବାଟ ଖୋଲିଲା । ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଦେଖିଲି କିଏ ବୋଲି । ରୁମ୍ ଟି ଅନ୍ଧାର ଥିଲା କିନ୍ତୁ ରୁମ୍ ବାହାର ଆଲୁଅରେ ଜଣା ପଡିଲା ଯେ ଲିସା ଆସିଚି ବୋଲି । ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିଲା ଯେ ସେ କାହିଁକି ଆସିଚି ବୋଲି । ସେ ଭାଇ ଭାଇ କହି କେତେ ଥର ଡାକିଲା । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଶୋଇବାର ନାଟକ କରୁଥାଏ । ମୋ ଦେହକୁ ହଲାଇ ପୁଣି ଡାକିଲା ଭାଇ ଭାଇ କହି । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଶୁଣିଲି ନାହିଁ । ସେ ସେମିତି କିଛି ସମୟ ମୋ ବିଛଣାରେ ବସି ରହିଲା । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ହାଲୁକା ଆଖିରେ ତାକୁ ଦେଖୁ ଥାଏ ।
ସେ ହଠାତ୍ ମୋ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ହାତ ରଖି ଦେଲା । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତା ହାତକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରକୁ ନେଇ ଆସିଲା । ଲିସାକୁ ଏମିତି କରିବା ଦେଖି ମୋତେ ଭାରି ଅଡ଼ୁଆ ଲାଗିଲା । ଭାବିଲି ମୁଁ ଉଠି ପଡ଼ି ତା ହାତକୁ ହରାଇ ଦେବି । କିନ୍ତୁ କାହିଁ କେଜାଣି ମୁଁ କିଛି କରି ପାରିଲିନି । ତାକୁ ଛୋଟ ବେଳୁ କେତେ ସ୍ନେହ କରିଛି ମୋର ସେ ସବୁ କଥା ସବୁ ମନେ ପଡ଼ିଲା ଯାଉଥାଏ । ହେଲେ ଲିସା ମୋ ସହିତ ଏମିତି କେବେ କରିବ, ମୁଁ କଦାପି ଭାବି ନ ଥିଲି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହେଲି ପୁଅ ପିଲା । ସେ ପୁଣି କେବେ କୌଣସି ଝିଅ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ନ ରଖିପାରିଥିବା ବାଲା। ଆଉ ଯେତେ ବେଳେ ଗୋଟେ ଝିଅ ସିଧା ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଛୁଇଁଛି ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି । ତା ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ମୋର ଶୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡ ଟି ଗରମ ହୋଇ ଟେଂଗେଇ ଉଠିଲା । ସେ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚିପି ଚିପି ଏତେ ଶକ୍ତ କରିଦେଲା ଯେ ମୁଁ ଅସମ୍ଭାଳ ହେଇଗଲି । ସେ ଦୁଇ ହାତ ରେ ମୋ ଶକ୍ତ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠା କରି ଧରି ଥାଏ । ସେ ପୁଣି ଆସ୍ତେ କରି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟର ଚେନ୍ ଓ ବୋତାମ ଖୋଲିଲା ଓ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ବାହାର କରି ଆଣିଲା। ପୁଣି ସେ ଦି ହାତ ରେ ଧରି ରଗଡ଼ି ଦେଲା ।
ମୁଁ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଚୁପଚାପ୍ ଶବ ପରି ପଡ଼ି ରହିଥାଏ । ହଠାତ୍ ମୋତେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ର ପିଚକା(dick head) ଉପରେ କିଛି ଗୋଟେ ଅନୁଭବ କଲି । ଅଳ୍ପ ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖିଲି ଯେ ସେ ଏବେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚୁମା ଦଉଚି । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ସେ ମୋର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲା । ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥାଏ । କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ନିଜ ପାଟି ଭିତରେ ଭର୍ତ୍ତି କରି ଦେଲା । ଓଃ କି ଅଦ୍ଭୂତ ସେ ଅନୁଭବ । ସେ ଜିଭ ରେ ଚାଟି ପକାଇଲା ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ । ମୋ ଦେହ କଣ ହେଇ ଯାଉଥାଏ ଏଭଳି ଅନୁଭବ ପାଇ । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚୁଷିବାରେ ଲାଗିଲା। ତା ଲାଳରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ପେଳ ସବୁ ଭିଜି ଗଲାଣି । ସେ ବି ଅନବରତ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ତା ପାଟି ରେ ଭିତର ବାହାର କରି ଚୁଷିବାରେ ଲାଗିଥାଏ । ଏତେ ଜୋର ରେ ସେ ତା ମୁଣ୍ଡକୁ ଉପର ତଳ କରୁ ଥାଏ ଯେ ବେଳେ ବେଳେ ମୋର ସମ୍ପୂର୍ଣ ବାଣ୍ଡ୍ ଟି ଲାଳ ସରସର ହୋଇ ଥିବାରୁ ତା ପାଟି ଭିତରେ ପଶି ଯାଇ ତା ତଂଟି ରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଉଥାଏ । ସେତେ ବେଳେ ସେ ଜୋରରେ କାସି ପକାଉଥାଏ ।
ମୋତେ ଭାରି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗୁଥାଏ ଯେ ମୋର ଏତେ ବଡ଼ ବାଣ୍ଡ୍ ଟିକୁ ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ କେମିତି ତା ଏତେ ଛୋଟ ପାଟି ଭିତରେ ପୁରାଇ ଦେଉଚି । ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ଟି ବହୁତ ବେଶୀ ନହେଲେ ବି ୬ ଇଞ୍ଚ ଲମ୍ବା ଓ ୪ ଇଞ୍ଚ ପାଖାପାଖି ମୋଟା ହେବ । ସେ ଯାହା ହଉ ସେ କିନ୍ତୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଏତେ ଯୋର୍ ରେ ଚୁଷି ପକାଉ ଥାଏ ଯେ ସେ ରୁମ ଟି ଖାଲି ପଚ୍ ପଚ୍ ଓ ତା ଜୋର୍ ଜୋର୍ ନିଶ୍ବାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ ରେ କମ୍ପି ଉଠୁ ଥାଏ ଆଉ ବେଳେ ବେଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ତା ତଂଟି ଯାଏ ପହଞ୍ଚି ଗଲେ ସେ କାସି ପକାଉଥାଏ । ମୋର ଧର୍ଯ୍ୟ ର ସୀମା ଲଂଘି ଯିବା ଉପରେ । ଲିସା କିନ୍ତୁ ପାଗଳଙ୍କ ପରି ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଖାଇ ଚାଲି ଥାଏ । ମୁଁ ଏବେ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନ ଥାଏ ମୋର ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରି ଯିବାର ସମୟ ପାଖେଇ ଆସୁଥାଏ । ସେ କିନ୍ତୁ ଥମି ବାର ନାଁ ନଉ ନ ଥାଏ । ଭାବୁ ଥାଏ ସେ ଯଦି ଏବେ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ବାହାର ନ କରିବ ତା ପାଟି ରେ ସବୁ ବାହାରି ଯିବ। ବାସ୍ ଆଉ ହେଲା ନାହିଁ । ସେ ସେମିତି ଅନବରତ ଚୁଷି ଚାଲିଥାଏ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ରୁ ପଚ୍ ପଚ୍ କରି ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରି ବାକୁ ଲାଗିଲା ।
ଲିସା ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିବା ଅନୁଭବ କରିବା ମାତ୍ରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ପୁଣି ଥରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ନିଜ ତଣ୍ଟି ଯାଏ ଭର୍ତି କରି ନେଲା ଓ ସେଇଠି ଧରି ରଖିଲା । ଏତେ ଚିପା ଅନୁଭବ ପାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ରୁ ପଚ୍ ପଚ୍ କରି ଅନର୍ଗଳ ବୀର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ଝଡି ପଡ଼ିଲା । ତା ଚିପା ତଣ୍ଟି ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ରୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଝାଡ଼ିବା ସମୟ ର ଧକ୍ ଧକ୍ ମୋତେ ଅନୁଭୂତ ହୋଇ ଯାଉଥାଏ ଓ ସେ ମଧ୍ୟ ଶ୍ୱାସରୁଦ୍ଧ ହୋଇ ଉଠୁଥାଏ। ପ୍ରାୟ କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ସେ ସେମିତି ରହିଥାଏ । ମୋର ମନେ ହୁଏ ଯେ ଜୀବନ ର ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ବୀର୍ଯ୍ୟ ସେ ଦିନ ହିଁ ବାହାରି ଥିଲା ମୋର । ସେ ଯାହା ହଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ପାଟି ରୁ ବାହାର କଲା ଓ କିଛି ସମୟ ମୋ ପେଟ ଉପରେ ହିଁ ଶୋଇ ରହି ନିଜ ନିଃଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସ କୁ ସାଧାରଣ କଲା। ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଏବେ ତା ପେଟ ଭିତରେ ପହଞ୍ଚି ଯାଇଛି। ସେ ଉଠି ପଡ଼ିଲା ଓ ମୋ ମୁହଁ ପାଖକୁ ଆସି ମୋ ଓଠ କୁ ଚୁମି ପକାଇଲା । ମୋତେ ଏତେ ଘୃଣା ଲାଗୁଥାଏ ଯେ କଣ କହିବି । ସେଇ ଓଠ କିଛି ମିନିଟ ଆଗରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚୋଷି ବୀର୍ଯ୍ୟ ପିଇଲା ଏବେ ସେହି ଓଠ ମୋ ଓଠ ଚୁମିବାରେ ଲାଗିଛି ଛିଃ । କିନ୍ତୁ ଉପାୟ କଣ ଶୋଇବାର ଅଭିନୟ କରୁଛି ନା ।
କିନ୍ତୁ ସେ କିଛି ସମୟ ମୋ ଓଠକୁ ଚୋଷି ସାରିବା ପରେ ମୋ କାନ ପାଖରେ ଆସି କହିଲା ମୁଁ ଜାଣିଛି ତୁ ଶୋଇନୁ , ଆଶା କରେ ତୋତେ ଏହା ଭଲ ଲାଗିଥିବ। ଏହା କହି ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଉଠି ଚାଲି ଗଲା । ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହଉ ନଥାଏ ଯେ ଆଜି ମୋ ସହିତ କଣ ଘଟିଗଲା । ସେ ଅନୁଭବ କୁ ଭାବି ଭାବି ମୋର କେତେ ବେଳେ ଆଖି ଲାଗି ଗଲା । ପର ଦିନ ସକାଳ। ମୁଁ ଡେରିରେ ଉଠିଲି । ଆଇ ଡାକ ଶୁଣି ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା । ଫୋନ ବାହାର କରି ଦେଖିଲି ୮.୩୦ ହେଲାଣି । ତେଣୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ସବୁ ନିତ୍ୟ କର୍ମ ସାରି ଗାଧୋଇ ପଡ଼ିଲି । ସଫା ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧି ଜଳଖିଆ ଖାଇବାକୁ ବସିଥାଏ ଲିସା ଆଣିକି ଖାଇବାକୁ ଦେଲା । କହିଲା କଣ କିରେ ଭାଇ ଏତେ ଡେରିରେ କଣ ଉଠିଲୁ । ମୁଁ କିଛି ନ ଜାଣିଲା ପରି କହିଲି ହଁ ମୁଁ ସମୟ ଜାଣି ପାରିଲିନି ତ । ସେ ବାରମ୍ବାର ଚେଷ୍ଟା କରୁଥାଏ ଯେ ମୁଁ କଣ ସତରେ ଗତକାଲି ରାତି କଥା ଜାଣିନି ନା ଅଭିନୟ କରୁଛି । ତେଣୁ ସେ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରତି କଥାରେ ରାତି ଶବ୍ଦକୁ କହୁଥାଏ । ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଅଭିନୟ କରିବାରେ ଲାଗିଥାଏ ।
ସନ୍ଧ୍ୟା ଯାଇ ରାତି ହେଲା ରାତ୍ରୀ ଭୋଜନ ସାରି ପୁଣି ଥରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ଚାଲିଲୁ । ମୁଁ ମନେ ମନେ ଲିସାର ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ କିନ୍ତୁ ସେ ଆସିଲା ନାହିଁ। ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଉଠୁ ଥାଏ ମୁଁ ଯେ ଲିସା କାହିଁକି ଆସୁ ନାହିଁ । ବାରମ୍ବାର ଫୋନ୍ ରେ ସମୟ ଦେଖୁ ଥାଏ ମୁଁ । ୨ ଟା ପାଖାପାଖି କବାଟ ଶବ୍ଦ ପାଇ ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଦେଖିଲି ଲିସା ଆସିଛି । ମୋର ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ । ସେ ସେମିତି ମୋତେ ଭାଇ ଭାଇ ବୋଲି ଡାକିଲା କିନ୍ତୁ ମୁଁ ପୂର୍ବ ଭଳି ଶବ ପରି ଚୁପଚାପ୍ ପଡ଼ି ରହିଲି । ସେ ଯାଇ ଭିତର ପଟୁ କବାଟ କୁ ଲଗାଇ ଶିକୁଳି ଦେଇ ଦେଲା। ମୁଁ ଅଳ୍ପ ଆଖି ଖୋଲି ତାକୁ ହିଁ ଦେଖୁ ଥାଏ । ସେ ଆସି ମୋ ପାଖରେ ବସି ପଡିଲା ଓ ହାତକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ଉପରେ ରଖି ଦେଲା। ମୋ ଦେହ ରେ କରେଣ୍ଟ ଦଉଡ଼ି ଗଲା ସତରେ । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ବାଣ୍ଡ୍ ଟି ଟେଂଗେଇ ବାରେ ଲାଗିଲା । ସେ ସେମିତି ହି ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଧରି ଚୁଷି ବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୋ ଦେହ ଶୀତେଇ ଉଠୁ ଥାଏ ।
ଠିକ୍ ଏତିକି ବେଳେ ସେ ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଚଡି ଭିତରେ ପୁରାଇ ଦେଲା। ମୁଁ ତା ଵିଆ କୁ ଅନୁଭବ କରି ପରୁଥାଏ । ସେ ଏପଟେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ସେମିତି ଚୁଷି ଚାଲି ଥାଏ । ମୂଷଳ ପରି ଶକ୍ତ ହୋଇ ଯାଇଥାଏ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ । ଲିସା ଉଠି ପଡ଼ିଲା ଓ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ କୁ ଖୋଲି ଦେଲା । ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ କୁ ବି ପୁରା ଖୋଲି ଦେଲା । ବେଡ ଉପରେ ଉଠି ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଧରି ସେ ତା ଉପରେ ବସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା । କିନ୍ତୁ ମୋ ମୁଷଳ ପରି ବାଣ୍ଡ୍ ତା ଵିଆ ରେ ପଶିବା ମାତ୍ରେ ସେ ଚିହିଁକି ଉଠିଲା ଓ ଝଟକା ଦେଇ ଉଠି ଆସିଲା। ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି ସେ ଅଭିନୟ ଭାଡ ମେ ଯାଉ। ମୁଁ ଲିସା ର ଜଙ୍ଘ ଦୁଇଟା କୁ ଧରି ପକାଇଲି ସେ ଚମକି ପଡ଼ିଲା ମୋତେ ଉଠିବା ଦେଖି । ସେ ସାଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବିଛଣା ରୁ ଓହ୍ଲାଇ ପଡ଼ିଲା । ତାକୁ ଡରି ଯିବା ଦେଖି ମୁଁ ବି ଉଠି ପଡ଼ିଲି । ସେ ହାତ ଯୋଡ଼ି ଭାଇ ସୋରି ଭାଇ ସୋରି ମୋର ଭୁଲ ହୋଇ ଗଲା କହିବାରେ ଲାଗି ଗଲା। ମୁଁ କହିଲି କିଛି କଥା ନାହିଁ ବୋଲି କିନ୍ତୁ ସେ ସେମିତି ସୋରି ସୋରି କହି ଚାଲି ଥାଏ ।
ମୁଁ କିଛି ଉପାୟ ନ ପାଇ ତାକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ଓଠ କୁ ମୋ ଓଠ ରେ ବନ୍ଦ କରି ଦେଲି । ବାସ୍ ତା ପରେ ବେଶ୍ କିଛି ମିନିଟ୍ ଧରି ଦିହେଁ ଦୁହିଁ ଙ୍କ ଲାଳ କୁ ଅଦଳ ବଦଳ କରିବାରେ ଲାଗିଲୁ। ଓଃ କି ମିଠା ତା ଓଠ । ମୁଁ ଖାଇ ପକାଉଥାଏ ତ ଓଠ କୁ ସେ ମଧ୍ୟ ମୋ ଜିଭ କୁ ତା ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଖାଇ ଚାଲୁ ଥାଏ । ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଦୁଇ ହାତ ରେ ଧରି ଆଉଁସୁ ଥାଏ । ମୁଁ ଏବେ ତା ଟି ସାର୍ଟ ଖୋଲି ଦେଇ ବ୍ରା କୁ ଖୋଲି ଦେଲି । ମୋତେ ବିଶ୍ୱାସ ହେଲାନି ଯେ ଲିସା ର ଦୁଧ ଦିଇଟା ଏତେ ବଡ ବୋଲି । ମୁଁ ତାକୁ ଦଳି ଚକଟି ଖାଇବାରେ ଲାଗିଲି । ଲିସା ସେତେ ବେଳକୁ ଗରମ ହୋଇ ସାରିଥାଏ । ସେ ମୋର ଛାତି ଉଚ୍ଚା ହେବ । ତେଣୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ଟି ତାର ଦୁଧ ରେ ବାଜୁ ଥାଏ ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢକୁଣ୍ଢି ହେବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ମୁଣ୍ଡ କୁ ତଳ କୁ କରି ତା ପାଟି ରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଦେଲି । ସେ ତୋ ବାଣ୍ଡ୍ ଚୁଷି ବାରେ ଧୁରନ୍ଧର। ଗବ ଗବ କରି ଖାଇ ଗଲା ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ । ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତା ମୁଣ୍ଡ କୁ ଧରି ଗେହିଁ ପକାଇଲି ।
ବାଣ୍ଡ୍ ତା ଲାଳ ରେ ସରସର୍ ହୋଇ ଗଲା ପରେ ତା ତଂଟି କୁ ଗେହଁ ପକାଇଲି । ସେ ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ହୋଇ ଉଠୁ ଥାଏ । ମୋ ଜଙ୍ଘ କୁ ପିଟି ପିଟି ସେ ମୋତେ ଅଟକାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ଥାଏ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ହିଂସ୍ର ପାଲଟି ଯାଇଥାଏ । କିଛି ସମୟ ଲିସା ର ପାଟି ଓ ଗଳା କୁ ଗେହଁବା ପରେ ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟ ଆସି ଗଲା । ମୁଁ ଅଟକି ଗଲି ଓ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ତା ପାଟି ରୁ ବାହାର କରି ଆଣିଲି । ସେ କହିଲା କଣ ହେଲା? ମୁଁ କହିଲି ବାହାରି ଯିବା ଉପରେ ଅଛି ବୋଲି । ସେ କିନ୍ତୁ ପୁଣି ପାଟି ରେ ପୁରାଇ ଚୁଷବାରେ ଲାଗିଲା । ମୋ ଦୁଇ ହାତ କୁ ନେଇ ତା ମୁଣ୍ଡ କୁ ଧରାଇ ଦେଲା। ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଲି ଯେ ତା ମୁହଁ କୁ ଗେହଁଲେ ତାକୁ ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗୁଛି ତେଣୁ ମୁଁ ପୁଣି ତା ମୁଣ୍ଡ କୁ ଧରି ପଶୁ ପରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । କିଛି ସେକେଣ୍ଡ ଭିତରେ ପଚ୍ ପଚ୍ କରି ମୋ ଗରମ ବୀର୍ଯ୍ୟ ତା ତଂଟି ଭିତରେ ଢାଳି ପକାଇଲି। ସେ ବି ଆନନ୍ଦ ରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ କୁ ପିଇଲା ଶେଷ ବୁନ୍ଦା ଯାଏ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଚିପି ଚିପି ବୀର୍ଯ୍ୟ କୁ ଚାଟି ଖାଇଲା। ସେ ମୋତେ ଚାହିଁଲା ।
ମୁଁ ତାକୁ ଟେକି ଆଣି ତା ଓଠ କୁ ଚୁମି ଚାଲିଲି। ସତ କହୁଚି ମୋତେ ତା ପାଟି ରୁ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ର ଗନ୍ଧ ଓ ସ୍ବାଦ ମଧ୍ୟ ମିଳୁଥଲା। କିନ୍ତୁ କାମାନ୍ଧ ହୋଇ ସେ ସବୁ କୁ ନିଘା ନ ଥାଏ । କିନ୍ତୁ ସେ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ପୁଣି ଥରେ ଶକ୍ତ ହେବାରେ ଲାଗି ଥାଏ । ଏଥର ଲିସା ର ତୃପ୍ତି କୁ ଲିଭାଇ ବାକୁ ପଡ଼ିବ। ତାକୁ ବିଛଣା ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଲି । ତା ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟା କୁ ଏଡାଇ ଦେଇ ତା ଵିଆ ଉପରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ରଗଡ଼ିଲି । ସେ କମ୍ପି ଉଠୁ ଥାଏ । ମୁଁ ଧିରେ ଧୀରେ ତା ଵିଆ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରାଇଲି । ତା ଵିଆ ଭିତର ଟା ଲାଳୁଆ ହୋଇ ଯାଇଥାଏ । ତାକୁ ଉଠାଇ ତା ଗାଣ୍ଡୀ ତଳେ ମୋର ତକିଆ ଦିଟାକୁ ଦେଇ ଦେଲି । ଗୋଡ଼ ଦିଇଟା କୁ ଏଡାଇ ଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ର ପିଚକା ରେ ଛେପ ଦେଇ ତା ଵିଆ ଉପରେ ରଖି ଦେଲି ଓ ଆସ୍ତେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ଭିତର କୁ ପୁରେଇଲି । ସେ କଷ୍ଟ ରେ କାନ୍ଦି ଉଠିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଚୁପ୍ କରେଇଲି । ପୁଣି ଥରେ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ତା ଵିଆ ରେ ରଖିଲି ଓ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଗେହିଁବାରେ ଲାଗିଲି । ତାକୁ କଷ୍ଟ ହେଉ ଥାଏ ।
କିନ୍ତୁ ମୁଁ ବି ପ୍ରଥମ ଥର ହିଁ ଗେହୁଁଚି । ମୋତେ ଲାଗିଲା କାଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ ଟା ତା ଵିଆ ତୁଳନା ରେ ଅଧିକ ବଡ଼ ତେଣୁ ପୁରା ପଶୁ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଲିସା କୁ ଗେହୀ ଚାଲୁଥାଏ । ସେ ଉଃ… ଆଃ… ବୋଉ ଲୋ…କରୁଥାଏ । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ତା ଵିଆ ଢିଲା ହେବାକୁ ଲାଗିବା ସହ ଲାଳୁଆ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୁଁ ଟିକେ ବେଗ ବଢ଼ାଇଲି ଗେହିବାରେ । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ କରି ମୁଁ ମୋ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବାଣ୍ଡ୍ ଟି ଲିସା ଵିଆ ଭିତରେ ପୁରାଇ ଦେଉଥାଏ । ଲିସା ଖାଲି ପାଗଳ ଙ୍କ ପରି ଚିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଥାଏ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତା ପାଟି କୁ ବନ୍ଦ କରି ତା ଵିଆ କୁ ଛେଚି ଚାଲି ଥାଏ । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଭୀଷଣ ଗେହିଁଲା ପରେ ଲିସାର ସବୁ ଗୋଲୁ ପାଣି ବହି ଗଲା ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଅନବରତ ତା ଵିଆ କୁ ଗେହି ଚାଲିଥିଲି । ତାକୁ ଏତେ ସୁଖ ରେ ଦେଖି ମୁଁ ବି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲିନି ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ତା ଵିଆ ରୁ କାଢି ଆଣିଲି ଓ ତା ଛାତି ଉପରେ ବସି ପଡ଼ିଲି । ସେ ବି ହସି ଦେଇ ପାଟି ଖୋଲି ଆଁ କଲା।
ସେ ନିଜେ ମୋ ବାଣ୍ଡ୍ କୁ ହଲେଇ ହଲେଇ ନିଜ ପାଟି ରେ ପୁରାଇ ପୁଣି ଚୁଷିଲା ମୁଁ ବି ତା ପସନ୍ଦ ର ଜୁସ କୁ ତା ପାଟି ରେ ଢାଳି ଦେଲି ଯାହାକୁ ସେ ମନ ଆନନ୍ଦ ରେ ଖାଇ ଗଲା । ମୁଁ ସେଥର ମାମୁଁ ଘରେ ୨ ଦିନ ଜାଗାରେ ୧୦ ଦିନ ରହି ଗଲି । ୧୦ ଦିନ ଭିତରେ ଲିସା ର ପାଟି ଓ ଵିଆ କୁ ଦିନେ ବି ଥୟ ଦେଇନି । ସେ ମୋର ଯେତିକି ବୀର୍ଯ୍ୟ ଖାଇଛି ବୋଧେ ତାକୁ ଜୀବନ ରେ ପ୍ରୋଟିନ ଅଭାବ ହେବ ନାହିଁ । କରୋନା ସ୍ଥିତି ଲାଗି ଆଉ ତାର ମୋର ଭେଟ ହେଇ ପାରି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଜଲଦି ହେବ ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର । ଆଉ ଯେବେ ହେବ ସେଦିନ ପ୍ରଳୟ ନିଶ୍ଚିତ ଆସିବ । ଆଶା କରେ ଆପଣଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଥିବ ମୋ ଜୀବନ ର ଏହି ଅଦ୍ଭୁତ ଘଟଣା କୁ। ଯଦି ହଁ ତାହେଲେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ନିଜ ମତାମତ ଦେବେ । ଧନ୍ୟବାଦ୍
- ଆପଣଙ୍କ କାହାଣୀ ଏଠାରେ ଲେଖନ୍ତୁ
- ସୁଜାତାର ନାଲିଆ ବିଆରେ ମନ ବଳିଲା
- ଭାଉଜଙ୍କୁ ଖଟରେ ଗଡ଼େଇ ତଡେଇ ଗେହିଲି
- ସାଙ୍ଗ ସ୍ତ୍ରୀ ଅଳକାକୁ ପଟେଇ ଗେହିଲି